بارها برایتان پیش آمده که درباره موضوعی ، به گفتگو و مناظره نشسته اید.اما چگونه به بهترین نحو مناظره کنیم؟

بشنوید که ابن ابی العوجاء چگونه در چند جمله کوتاه روش بی بدیل مناظره و عظمت والای امام صادق علیه السلام را به تصویر میکشاند......

 
این دیگر چگونه حرف زدنی است ؟

بسم الله الرحمن الرحیم

ابن ابی العوجاء :" از محمد مگو که عقل من در برابر شخصیت او حیرت زده و اندیشه ام در کار او راه را گم کرده است . بیا درباره ی اصلی ( وجود آفریدگار) که مایه ی هدایت و رهبری اوست ، سخن بگوییم ."

سخن درباره اشیاء آغاز شد و تا بدانجا رسید که آنها رها شده به خود ، بی هیچ ساختن و پرداختن و تقدیر، و بدون پروردگار و تدبیر کننده ، خود به خود به وجود آمده اند ، و اینکه دنیا همواره چنین بوده است و خواهد بود .

مفضل ( از شاگردان امام صادق(علیه السلام) ) می گوید نتوانستم جلو خشم و عصبانیت شدید خود را بگیرم و گفتم به او :" ای دشمن خدا ! از دین خدا منحرف گشته ای و پروردگار متعال را منکر شده ای ، همان کسی که تو را به بهترین و معتدل ترین قامت ، و به کاملترین شکل آفرید و از حالتی به حالت دیگر درآورد تا تو را به این صورت که اکنون هستی رساند؟ اگر در وجود خود اندیشه کنی و احساس دقیق تو به تو راست بگوید ، خواهی دید که دلایل پروردگاری خدا و نشانه های آفرینش گری او در تو پا برجا ، و شواهد وجود او در آفرینش تو هویدا، و دلایل او برای تو آشکارا و بر ملا است." 

سپس ابن ابی العوجاء گفت:" فلانی ! اگر از متکلمینی ، ما با تو متکلمانه سخن می گوییم تا اگر چیزی از دلایل تو بر ما ثابت گشت ، پیروی تو کنیم ، و اگر نیستی ، ما را با تو گفت و گویی نیست، اگر هم از یاران جعفر بن محمد صادق هستی ، بدان که او اینگونه با ما سخن نمی گفت و با مثل دلیل های تو با ما مجادله نمی کرد . او بیش از آنچه تو از ما شنیدی ، شنیده ، اما هرگز با ما بد زبانی نکرده و در جواب گفتن ما بیش از اندازه نگفته است. او مردی است بردبار، متین ، خردمند و ثابت که دست خوش سرسختی و بی فکری و شتابزدگی نمی شود . سخن ما را می شنود و به ما گوش می سپارد و حجت و برهان ما را به نیکی فهم میکند ، تا اینکه چون همه ی سعی خویش را به کار می گیریم و گمان می کنیم که او را شکست داده ایم ، ناگاه با سخنی اندک و جمله ای کوتاه ، دلیل ما را باطل می سازد و به قبول حجت خویش وا می داردمان ، و راه عذر و بهانه را بر ما می بندد ،  چندان که جواب گفتنش نمی دانیم . حال اگر تو از اصحاب اویی  ،همچون او با ما سخن بگو."

غمگین و مغموم به نزد امام صادق علیه السلام آمدم . چون امام مرا  بدین حال دیدند ، فرمودند"چه شده است؟"

پس جریان را شرح دادم و این بود که امام صادق علیه السلام فرمودند:" به زودی گوشه هایی از حکمت پروردگار متعال در آفرینش دنیا و درندگان و چارپایان و پرندگان و گزندگان و هر حیوان و گیاه و درخت ثمرده و بی ثمر دارای روح و حبوبات و سبزی های خوردنی و غیر خوردنی ، برایت خواهم گفت . و این آن حقیقتی است که عبرت پذیران از ان عبرت می گیرند و مؤمنان با دانستنش دل آرام می گردند ، و منکران در آن سرگشته می شوند . فرادا صبح زود ، نزد من بیا."

و مجموعه این حکمت ها با نام توحید مفضل توسط مفضل به نگارش درآمد ، کتابی بس شگرف و زیبا…

منبع:با تلخیص از کتاب پای درس امام صادق علیه السلام (ترجمه توحید مفضل)

منبع:www.nasr19.ir

نوشته شده در سه شنبه 91 دی 5ساعت ساعت 8:23 عصر توسط وحید| نظر بدهید